Deze schuilbunker is een bomvrije bunker en had twee functies: er kon een kanon geplaatst worden en het verdedigingswerk bood onderdak aan bedienend personeel.
Het betreft een type ST 504 bunker, die ook wel een pak-untersalraum mit gruppe werd genoemd. ‘ST’ staat voor Ständig, wat wil zeggen dat de bunker bomvrij was, gasdicht af te sluiten en beschikte over een luchtfilterinstallatie. Het bijzondere van deze bunker is dat deze naast het standaard ontwerp een aangebouwde galerij heeft. De reden hiervoor is dat de ingang onbereikbaar was voor direct vuur vanaf zee. Deze aanbouw is ook te zien bij de andere drie ST-bunkers op die zijn gelegen in De Punt. Naast de bijzondere aanbouw is het ook een zeldzaam bunkertype voor Nederland. Er zijn namelijk maar drie ST 504 bunkers in het land.
In de bunker was een doorvoer in het dak aanwezig voor een periscoop. Tevens zijn er doorvoeren te vinden voor antennes die telefooncontact mogelijk maakten. Vanaf de ST 504 liepen twee paden richting twee open beddingen. Op de route gaat het om de nummers 2 en 11. Het pad naar nummer 2 is nog deels zichtbaar, het pad naar nummer 11 was waarschijnlijk een grindpad en is in de loop van de tijd vervaagd.
In de bunker was ruimte voor één gruppe, oftewel 11 man. Er is een sleutelbos gevonden op het complex. Hieraan zitten de sleutels van de 4ST-bunkers. Aan iedere sleutel zit een zinken plaatje, waarop het baupunktnummer, het bunkertype en sleutelnummer vermeld staan.
Deze derde bunker in De Punt is één van de bunkers die al tijden zichtbaar was voor het publiek. Dat is duidelijk te zien aan de lagen graffiti die de bunker in de afgelopen jaren heeft opgelopen. De deuren zie je ziet zijn er later ingezet om de vleermuizen te beschermen.
