Af en toe steken de resten van de Atlantikwall hun kop boven het zand uit. De versperringen, destijds bedoeld om een invasie landingsvaartuigen tegen te houden, zijn soms bij laag tij waar te nemen. Tetraëders werden ze genoemd vanwege hun piramidevorm. De versperringen werden samengesteld uit zes balken van ieder 135 kilo!. Soms werd bovenop de kop een mijn geplaatst. De tetraëders werden vervolgens in groten getale op de laagwaterlijn geplaatst.
Vele werden na de oorlog opgeruimd, maar evenzovele bleven, na het verwijderen van de mijnen, gewoon staan en zakten langzaam in het zand weg. Tot op heden.
Maar liefst drie meter diep lagen de palen in hun vergetelheid te wachten op de graafwerkzaamheden van Tennet. De kabels voor de windmolens moesten immers onder het zand gewerkt worden en de palen lagen in de weg.
Met vereende krachten en met hulp van de firma van der Meij hebben de vrijwilligers van Rondje Wijk aan Zee gelukkig nog meerdere palen en twee koppen, kunnen redden van de sloop.
Rondje Wijk aan Zee hoopt in de toekomst twee Tetraëders een mooi plekje in het dorp te kunnen geven. De versperringen zijn een tastbare herinnering uit het oorlogsverleden. Zij bieden straks de gelegenheid om tijdens rondleidingen letterlijk even stil te staan bij de geschiedenis van ons kustdorp in oorlogstijd.
