Deze commandobunker van het type 117a heeft de bijnaam vleugelbunker of walvisbunker. Deze naam is ontleend aan het aan de bunker gebouwde grote stabilisatiestuk met de specifieke vorm van een walvisstaart of vliegtuigstaart.
De bunker werd in 1943 gebouwd als commandopost en heeft een oppervlakte met 24 x 14 meter met daarin 15 vertrekken. De muren zijn gemaakt van 3 meter dik beton en de bunker heeft 2 ingangen. Deze ingangen werden verdedigd door een zware mitrailleur, die was opgesteld achter het dikke pantserschild met schietgat, rechts van de toegangsdeuren. Normaal was zo’n schild enkele honderden kilo’s zwaar maar deze was 20 ton zwaar.
De koepel die boven op de bunker staat is een observatiekoepel van het type 486P2. Achter de bunker is een uitzichtpunt te vinden. Een trap leidt naar een plateau dat een weids uitzicht biedt op de omringende Zeepeduinen.
Om de kust en het vliegveld Haamstede te verdedigen tegen een geallieerde invasie bouwden de Duitsers hier het Stützpunkgruppe Schouwen. Een uitgebreid complex van tientallen bunkers welke verrees in de duinen van Schouwen en in het Slotbos van kasteel Haamstede.
Vanuit dit complex voerden de Duitsers het commando over alle verdedigingswerken op Schouwen-Duiveland. In de bunker waren ruimtes voor een radio, officieren, voorraden en een mitrailleurpost voor de verdediging van de bunker zelf. De bunker was voorzien van een periscoop. Op het dak van de bunker is de gepantserde observatiekoepel nog aanwezig.
